Aimee Mullins

Hadi, tamam meseleyi kendi içinde çözdünüz. Peki, toplum yargılarıyla, ‘ötekileştirme’leriyle nasıl başa çıktınız? - Hayaller kurarak... Durduğum yerde hayallere dalardım. Hastane duvarında gördüğüm bir fotoğraf üzerine saatlerce hikâyeler yazardım, masallar uydururdum. Filmlere, fotoğraf sanatına düşkün geçti çocukluğum. İnsanların beni dışardan görüp ne düşündükleri, ne kadar acıdıkları umurumda değildi. Mutluydum kendi dünyamda.