Ayşe Arman beyazlar içinde!

BENİ BÜTÜN MANYAKLIĞIMLA SEVDİ! Birinci evliliğim, Buenos Aires’deki Türkiye Konsolosluğu’nda oldu. Uzun bir seyahate çıkmıştık, Güney Amerika’yı geziyorduk, evlenmek küçük bir ayrıntıydı, işimiz gücümüz, gidilecek ülkelerimiz vardı. Havamız buydu yani, o yüzden, yanımda beyaz askılı bir elbise almıştım. Süsten uzak, en sade haliyle o elbiseyle nikahı kıydık, hayata devam ettik. İkinci ve hayat boyu sürmesini arzu ettiğim şu an devam eden evliliğim ise Dubai’deki Türkiye Başkonslolosluğu’nda oldu. O kadar hızlı gelişti ki, yüzükleri bile evde unuttuk. Ben kendime Accessories’den uyduruk bir elbise aldım, hiç unutmam 320 dirheme, tl’si 250 lira filan… Yine eğlendik, yine güldük ama o imzayı atmış olmak için attık aslında. İkimiz de, aşkımızın bir imza ile taçlandırılması gerekmediğini biliyorduk. Hamileydim, orası da şeriatla yönetilen bir ülke, mecburduk evlendik. Ama iyi ki de evlenmişiz! Hayatta yaptığım en iyi şey! Kocam demeye dilim varmadı, o hep benim “sevgilim”di, başıma gelen en iyi şey, çünkü beni değiştirmeye çalışmadı, olduğum gibi kabul etti. Ömer beni bütün manyaklığımla sevdi… Benim de, adam için bir ölmediğim kaldı, hala da ölürüm. Çünkü bir hayat içinde pek çok hayat yaşadık birlikte, 7 sene Dubai’den sonra İstanbul dönemi başladı, şimdi de Mumbai dönemi başlıyor. Bir sene ayrı kaldık, canıma tak etti. Artık iki hafta orada, iki hafta burada olacağım, kızımız da orada okuyacak…