Gizem Memiç

Yarışmayla beraber nelerin değerini daha iyi anladınız? Çok kez şükretmek gerektiğini anladım. Normal hayattaki her anımız için şükretmeliymişiz gerçekten. Adada hiçbir şeyimiz yoktu. Yiyeceğimiz yoktu, hindistan cevizi bulursak mutlu oluyorduk. Konfor yoktu yerde yatıyorduk, duş alamıyorduk, ıslak kalıp üşüyorduk. Her ne kadar gönüllüler olarak birbirimize sahip olsak da normal hayattaki sevdiklerimiz yanımızda yoktu. Özlem çok büyük bir problemdi. Orada her gün bunlardan bahsedip ne kadar şanslı insanlar olduğumuzu düşünüyorduk. Yarışma öncesindeki Gizem küçük şeylerden bile mutsuz olabiliyorken, yarışma sonrasındaki Gizem küçücük şeylerden bile mutlu olabiliyor.