Işıl Çıtak

Gittiğin gün çocuktum ve çocuk kaldım. Yarım kaldı heryerim, büyüyemedim... Sonra ne zaman kırılsam hep ağladım. Ne vardı yine ağladığım da kucağıma yatsan bana saatlerce anlatsan beni ne çok sevdiğini... denizin dibindeki inci tanemsin safımsın pamuğumsun desen yine... Hastalandığım da baba diye ağlasam yine çünkü ben hastayken uyuyamazdın sen bakardın... Şimdi kalbim hasta keşke olsan ısıtsan sarsan sarılsan aşkım desen hemen iyileştirsen.. Hemen iyileşirimki Ne çok ihtiyacım var sana. Gidişin her yaramın sebebi oldu. Ve böyle olalı tam 9 sene oldu. Nefret ettim bugünden nefret ettim sensizlikten...