İlk adetimde tokat yedim ben, daha kanamamın korkusu bile geçmeden. Ve üstelik annemden. Erkek rüyalandığında, babası çapkın çapkın güldü bıyıkaltından, suyun kamışa yürümesi sessizce de olsa kutlandı aralarında.
Kızım diye okutmadılar beni. Kocaya gidecek kıza bunca yatırıma gerek görülmedi. Erkek okuyamazsa çırak, okursa başa taç edildi. Okul işi boş işti, ev işi dolu. Beni ite kaka annem eğitti.
Bekaretimi verene kadar kız, verdikten sonra kadın dediler bana. Oysa dikkat ettim, erkeğe hep erkek diyorlar. Ben evlenmeden versem orospu olurken erkek 15ini aşsa alay konusu olurdu. Aşmadı da zaten. Kadın bulamasa eşek buldu.
Beni babamdan istediler, irademe başvurmadan. Babam karar verdi koynuna gireceğim erkeğe. Beni isteme zahmetine bile bizzat katlanmadı erkek. Anası babası arkasında, terletmediler onu. Beni evde koymaması yeti herkese.
Karnımdan sıpayı, sırtımdan sopayı eksik etmedi erkek. Bense soramadım hesabını dışarıda geçirdiği gecenin, içkiye yatırdığı paranın, karnıma koyup bakmadığı evladın. ‘Biri bağırırken alttan almalı biri’ndeki alttan alanım ezelden beri.
O aldatsa elinin kiri oldu, ben aldatsam tanımlanamadan öldürülüp atılıverdim bir kenara. Cenazemi kendi ailem bile kaldırmadı, birkaç yabancı geldi toprağımı atmaya, benim için değil o da. Allah korkusu, Allah’ın yarattığını sevmekten önce geliyor belli
Gülünce ucuz, tartışınca basit, eğlenince yollu dediler bana. Erkekse gülünce çekici, tartışınca haklı, eğlenince ‘hakkı’ diye nitelendi. Dişlerimi kırıp ağzıma doldurması için suyunu ayarlayamadığım bir kadeh yeti.
Boşanmak istediğimde, gelinlikle girdiysem kefenle çıkabileceğimi öğrendim. Bir lokma ekmeğim olmadığını baba evimde. Oldu da kabul gördüm, yokuşa sürüldü işim. Çocuklarını bırak da gel dediler, bırakamadım, döndüm evime.
Ben başarılı olursam kimin yatağından geçtiğim konuşuldu. Aklım ve yeteneğim yok, varsa yoksa vajinam. Birilerinin yatağından geçtiği için yükselmiş tek erkek duymadım ben. Siz duydunuz mu sahiden? Belli ki penis yaramıyor düşünmeye.
Babam öldüğünde malı mülkü bölüşülürken insandan sayılmadım ben. Kız evlat dediğin evlat değildi. ‘Mal dışarı çıkmasın da can çıkarsa çıksın’ dendi. Erkek aldı payını fazlasıyla, aksi düşünülmedi.
Bana tecavüz etseler mesela, aranmışımdır. Dayak yesem kaşınmışımdır ben. Hor görüldüysem layığım budur, gerek yok şüphe etmeye.
Neden binmişimdir boş minibüse karanlık akşam vakti, neden boşamak istemişimdir dayakçı kocamı, neden giymişimdir o mini eteği, neden ‘istemiyorum’ demişimdir sevişmek isteyen kocama, neden ‘evlenmeyeceğim’ demişimdir beni isteyen babam yaşındaki adama… Başıma kötü ne geldiyse hak etmişimdir, iyi ne geldiyse lütfedilmiştir bana. Erkek erkektir, ya ben neyim kadın olarak? Bir damızlık ineğim belli ki, başka ne bekleyebilirim haddimi aşarak?