Çok cesur, korkusuz ve içinde yoğun duygu geçişlerinin yanı sıra, tadında asilik barındıran bir albüm geldi Onurr'dan. Sözü, müziği ve düzenlemesi Onurr'a ait 10 şarkı var albümde. Her aşamasına kendi elleriyle dokunan sanatçıların albümleri çok değerli benim için.
Methiyeler tamamen bir başkaldırış bence. Yürüyen merdivenle hızlıca yükseklere varmaya çalışanlardan çok uzakta, kendi merdiveninin basamaklarını tek tek ama kendi renklerine ve kendi ışığına göre yükselen bir adamın hikayesine tanıklık ediyoruz bu albümle. Çılgın bir sessiz haykırış. İsim soy isim, doğum tarihi önemsiz artık, Methiyeler bir kimlik kartıdır bundan sonra.
Üzülmenin ve yas tutmanın da renkleri olabileceğini gösterdi Onurr Methiyelerle. Üzülürken bile çicek açabiliyormuş insan, gülerken bile yara bantlarıyla dolup taşabiliyormuş kalbi ve gözlerindeki ışık sönse bile, ruhuyla ışık saçabiliyormuş.
'Şuncacık cüssemle kalkıştım kadere, olduğu kadarıyla değil bombaydık bi kere' dediği yere sığındım albümü ilk dinleyişimden itibaren ve hala o sözün kıyısındayım.
Methiyeler çok şey öğretti bana, mesela bir melodinin kıyısında bile yas tutabileceğimizi ya da yıllardır zorla tuttuğumuz o ipi, koptuğu yerden bileğimize rengarenk bir bileklik yapabileceğimizi. Bir zamanlar insanı boğan ipin, nasıl renklendiğine şahit olduğumdan beri, derin bir nefes aldım ve Methiyeler ile renklendim. Grilerime güneş doğdu adeta..☀️
Şarkıların aranjesi müzik tarihine yeni bir soluk katarcasına iddialı. Onurr evrensel müziğin izinde yürümüş bu albümde. Ölçüsü yok, tamamen ruhunu sanatına armağan eden bir sanatçının imza atışından ibaret.
Kalıplaşmış her şeye kafa tutmuş bir sanatçının albümünün ben de yarattığı duygunun limanında dinleneceğim bir süre. Öyle dinleyip geçilebilcek bir albüm değil, sindire sindire, hissede hissede dinlerken yaşanmalı. Kitap gibi, her şarkı bir sonraki şarkıya kırmızı halı seriyor ve bir sonraki şarkıyla hangi renge bürüneceğim diye heyecanlanıyor insan.
İlk dinlediğimde 'Kuyruk Yıldızı ve Cep Komandosu' favorimdi. Bir şeyler çağrıştırmıştı içimde. Sonra 'Güya' şarkısına sardım. Dinleye dinleye çıktığım yolun sonu Delice'ye çıktı.
'Yanı başında tuttum yasımızı aldırmadın bi’ kere'..❤️🩹
Derbeder'in uzun hava detayı ile pencereyi açıp, şöyle bir havalandırmış albümü Onurr. Her şarkı bir önceki şarkıdan farklı bir dünyanın kapılarını açıyor sanki ve her şarkıyla başka bir renge bürünüyor insanın ruhu.
Derber'den sonra Güya ile tekrar moda sokup, Takat ile tokat gibi çarpıyor. Peşinden Delice'ye ile ayna karşısına geçip, kalbindeki yaralarla yüzleştiriyor insanı.
'Yine kendimi şartlıyorum, evrene dert üflüyorum, sana son şarkımı yazıyorum'..❤️🔥
Yazdığı son şarkı olmadığını dileyerek, alkışlarım ve gözlerimde yaşlarımla albümü bağrıma basıyorum. Onurr'a ve albüme dokunmuş herkese teşekkürlerimle, Methiyeler'de buluşalım..🍀🧿