Bir sosyopatın annesi olmak: 13 yaşındaki oğlum 4 yaşındaki kızımı soğukkanlılıkla öldürdü

18 yaşındayken yardım istedi ve uyuşturucuyu bıraktı. Daha sonra üniversitede insan ekolojisi okudu ve insanların çevrelerine verdikleri tepkiler üzerine çalıştı. Charity "Kendimi bildim bileli insanların neyi, neden yaptıkları beni çok etkilemişti. İnsanları neyin harekete geçirdiğini bulmayı seviyordum" diyor. Ancak bu Charity için sadece bir okul değildi, her gün yaşadığı bir şeydi. Oğlu Paris yüzünden.

'Çocuk sosyopat, buna şüphe yok' Charity'nin oğlu 13 yaşındayken, dört yaşındaki kızkardeşi Ella'yı bıçaklayarak öldürdü. Son 11 yıldır hapiste ve 50'li yaşlarına gelene dek dışarı çıkamayabilir. Peki, bir anne böyle bir trajedinin getirdikleriyle nasıl başa çıkabilir? Bir anne oğlunun bir sosyopat olduğu gerçeğiyle nasıl yüzleşebilir? Ve koşulsuz sevgi, böylesine korkunç bir durumda bile hala mümkün müdür? Charity'nin zorlu başlangıcı Üniversite yılları iyi geçse de, ayık kalmak kolay değildi. Charity şöyle açıklıyor; "Sefil bir haldeydim. Herkes bana 'Ayık olursan hayat çok daha iyi olacak' diyordu. Ve öyle değildi, hiç öyle değildi! Çünkü uyuşturucularla üzerini örttüğüm acılar yüzeye çıkıyordu." Yaklaşık bir yıl temiz kalıp, mutsuz olduktan sonra Charity, karar vermek için kendisine üç ay süre tanıdı. "Bunun biraz ergen düşünce biçimi olduğunu biliyorum, ama üç aya kadar mutlu olamazsam, bu hayatı artık yaşamamam gerektiğini düşündüm." Charity daha sonra hamile olduğunu fark etti ve "Bu her şeyi değiştirdi."

'İçimde büyüyen çocuk kadar çok hiçbir şeyi sevdiğimi sanmıyorum' Charity, çocuğuna mitolojik Yunan Prensi Paris'in adını verdi. İşler akşamdan sabaha iyiye gitmedi ama anne olmak Charity'yi çocuğu için daha iyi bir hayat sürmeye motive etti. Dokuz yıl sonra yine hamile kaldı. Bu kez kızı Ella'yı dünyaya getirdi. Ella da iyi bir bebekti, "En büyük fark Paris'in daha içe kapanık ve utangaç olması, Ella'nın ise fişek gibi, dışa dönük, inatçı ve iddialı olmasıydı." Ve çocuklar birbirleriyle iyi anlaşıyordu. "Paris Ella'yı çok seviyor gibi görünüyordu ve Ella da Paris'e tapıyordu." 'Kaygı yaratacak bir neden yoktu' Paris iyi bir çocuktu, "Çoğunlukla sessizdi, her çocuk gibi onun da bazı haşarılıkları oluyordu ama büyük bir kaygı yaratacak bir şey olduğunu söyleyemem." Charity o dönem oğlundan hiç kaygılanmadığı konusunda kararlı. "Yani yaptığı bazı şeyler vardı, geriye dönüp baktığımda bunların uyarı işaretleri olabileceğini düşünüyorum, ama o zaman 'ne olacak, erkek çocukları böyle şeyler yapar' diyordum."

Ancak her şey de çok yolunda gitmiyordu. Charity yıllarca uyuşturucudan uzak durmayı başarmıştı ama bağımlılığın boyunduruğundan kurtulamamıştı. Paris 12, Ella da üç yaşındayken, altı ay boyunca kokain alışkanlığına geri döndü. "Gerçekten zor bir dönemdi. Öyle 'anne çocuklarına bakmıyor bile' durumu yoktu. Ama sorunlarım olduğu ve eksik olduğum çok açıktı. Paris görevi üstlendi ve Ella'ya daha çok bakmaya başladı." Charity annelik görevlerini hala yerine getirdiğini, ancak oğlu için annesinin "yanılabileceği, insan olabileceği ve hatalar yapabileceğini" fark etmenin çok zor olduğunu söylüyor ve "Sanırım bu Paris için yıkıcı oldu" diyor. "Kızım annesine sarılarak teselli etmeye çalışırken, o bana çok çok kızgındı." Zorlu günler Çocuklar iyi geçiniyor gibi görünüyordu, ancak Charity'nin annesinin çiftliğinde yaşanan bir olay Paris'in farklı bir yanını gösterdi. Paris ve Ella dışarıda, bir akrabalarının kız çocuğuyla oynuyordu ve saçma bir tartışma büyüdü.