BURÇİN ABDULLAH

Burçin Abdullah, 12 yaşında ‘Lamia’ karakteriyle bir parçası olduğu ‘Üvey Baba’ dizisinden sonra iktisat okudu, Amerika’da master yaptı, bankacı oldu. Şimdi 28 yaşında, yeniden başladığı oyunculuk kariyerinde hızla ilerliyor. Vizyona giren filmi ‘Ankara Yazı-Veda Mektubu’ için buluştuk...

Henüz 10 yaşındayken beyazperdedeydiniz. Ardından ekran yüzü oldunuz. Şöhret konusunda ailenizin bir projesi miydiniz? - Aslında ailemin oyunculuk sektörüyle alakası yoktu. Ben daha o yaşlarda taklitler yapıyordum. Bir komşumuz dizilerde figüranlık işindeydi. Onun aracılığıyla bir ajansa kaydoldum. Canan Gerede’nin filmi için seçmeler vardı. Seçildim ve ilk sinema filmim ‘Parçalanma’ oldu. Yavaş yavaş set ortamına alıştım. Ardından ‘Üvey Baba’ dizisi geldi. Bin çocuk arasından rolü kaptım. O dizi de altı sene devam etti. Çocuk yıldızların dilindeki; ‘Çocukluğumu yaşayamadım’ klişesi sizin için de geçerli mi? - Hayır, ben çocukluğumu farklı bir şekilde de olsa yaşadım. Hayatım ‘set-okul-ev’ üçgeninde geçiyordu ama bundan hiç şikâyetçi olmadım. Set ortamını oyun parkı gibi görüyordum ve mutluydum.

Birden parlayıp kaybolan onlarca çocuk yıldız var... O yaşta gelen şöhreti kabullenip sonrasında yaşanacaklara bir hazırlık olması için psikolojik destek aldınız mı? - Hayır. Zaten çocukken şöhret kavramının farkında değildim. Mesela tanındığımı anladığım tek bir an yaşadım: Fatih’te oturuyorduk, dizi Beyazıt’ta çekiliyordu. Sete yürüyerek gitmek istedik. Bir anda arkamız bir kalabalıkla doldu. Candan Erçetin’in Taksim’de yürüdüğü ve herkesin peşine takıldığı bir klibi vardı ya... İşte onu gerçekten yaşadım. O an “Vay, insanlar beni tanıyor” dedim.

İngilizce iktisat okumuşsunuz. Madem çocuk yaşta bu işi yapmayı kafaya koydunuz neden eğitimini almadınız? - ‘Üvey Baba’ dizisi reytingleri iyi gittiği halde kanala el konunca sonlandı. O zaman bu sektörde zeminin ne kadar kaygan olduğunu anladım. Farklı bir meslek sahibi daha olmanın faydalı olacağını düşündüm. Annem muhasebeci. Ben de Marmara Üniversitesi’nde İngilizce İktisat okudum. Ardından Amerika’da master yaptım. Türkiye’ye döndükten sonra bankada çalışmaya başladım. Hayatımın en kötü üç ayıydı. O sırada şimdiki menajerimle tanıştım ve oyunculuğa döndüm. Bankaya girip o kadar sıkılmasaydım belki şimdi oyuncu olamazdım. Tanınırlık erkeklerle ilişkinize nasıl yansıdı? - Öyle çok çıkma teklifleri falan almadım. Benim hep çocuksu bir halim vardır. Kadınsı ve seksi bir enerjim yok. Öyle enerjiye sahip insanları da çok sevmem. İlk flörtüm üniversite bittikten sonra başladı. Sonra master için yurtdışına çıktım ve bitti. En son güzel bir ilişkim oldu, o da sonlandı. Yabancıydı. Ben sanırım yabancı erkeklerle daha iyi anlaşıyorum.