Çağla Şıkel: Aşk olursa ne ala olmazsa Mualla

Çağla Şıkel, Posta gazetesinden Oya Çınar'ın sorularını yanıtladı: ‘Çağla İle Yeni Bir Gün’ başlıyor. Hayırlı olsun. Teşekkürler. Güzel ve enerjik bir program olacak. Güzellik, moda, yemek, aklınıza ne gelirse var. YouTube kanalınız da benzer konular üzerine... Ama izleyici profili çok farklı. YouTube’daki paylaşımlarım ve diyaloglarım çok farklı. YouTube sayesinde, televizyon izlemeyen, beni yıllardır yaptığım diğer işlerden tanımayan genç bir hayran kitlem oluştu. Genç kitleyi yakalamak için özel bir çabanız var mı? Gençleri yakalamak pek öyle çabayla olacak iş değil. Enerjisiyle çocukları bile kıskandıracak bir kadın oluşum hoşlarına gidiyor olabilir. Mutlu, anne, hep çalışan ama aynı zamanda bakımını da eksik etmeyen bir kadın görmeyi seviyor olabilirler.

Hayatınızın nasıl bir dönemindesiniz? Gittikçe içimdeki çocuğu daha çok korumaya çalışır oldum. O içimdeki heyecan ve mutluluk olmasa hakikaten şu an çok yorulmuş bir kadın olabilirdim. Eskimeme sebeplerimden biri de bu bence. Yaş kompleksini 35’te bırakmışsınız. Şimdi 39’sunuz. 35 neyin dönemeciydi? Ne bileyim... Ben aslında saymanın, zamanın ve yaşın olmadığını düşünüyorum. Hani bu işte döngü var ya... Her sene bir yaş alıyoruz, haftada yedi gün 24 saat var vesaire gibi. Bunlar bana bir şey ifade etmiyor. Ben şu an yaşadığım yaştayım, ama sen buna istersen beş de istersen 15 de. Bir an geliyor 70 yaşında bir insan gibi hissettiğim de oluyor. “Her insan hissettiği yaştadır” sözünü çok içselleştirdim sanırım. “Gerçekten kıskanıyorum. Çok güzel ya!” dediğiniz bir kadın oldu mu hiç? Valla ben kendi hayatımı, ruhumu kıskanıyorum. Güzellik benim için çok boş bir kavram. Çünkü geçici. Beğendiğim kişinin de güzelliği geçici. Düşünsene bir yıl sonra bile aynı güzellikte olmayacak. Çünkü bir yaş daha ilerleyecek, yaşlanacak. Dolayısıyla böyle görsel algımızı süsleyen geçici, fani şeylerle kıskanabileceğim kimse yok hayatımda.

Her kadın anneliğini farklı yaşıyor. “Asla tavsiye etmem” diyen de var, anneliği bir mucize gibi yaşayan da... Kesinlikle doğru söylüyorsun. Bu ruhla ilgili. Bir işe, arkadaşına, yaptığın hobiye ait olmak diye bir şey var gerçekten hayatta. Benim de ruhum hakikaten anneliğe ait. Bana asla zul gelmiyor. Zor yanları olduğunu tabii ki kabul ediyorum. Ama bunun yanında bana kattığı o kadar güzellik var ki... Onlarla kendi çocukluğuma dönüyorum. İki çocuğum olmasa şimdi kim beni yerimden kaldırıp zıplatabilir ya da saklambaç oynatabilirdi bana, düşünsene... Hayatta en çok kalmak istediğim noktayı çocuklarım yaşatıyor bana. Asla çiğnemem dediğiniz kurallarınız var mı? Çocuklarımın yatma saati değişmez mesela. Çok nadir, senede üç beş kez değişiyor. Onları bu düzene alıştırıp hayatları boyunca bunu uygulamalarını istiyorum. Çünkü hayatta en önemli şey, başarının en büyük anahtarı disiplin bence.

“Hâlâ sırrını çözemedim” dediğiniz bir şey? Sırını çözemediğim hiçbir şey yok. Hayatı çok iyi anladım. Çevremizde yaşananlardan etkilendiğimiz sürece dünya zaten cehenneme dönüyor. O yüzden hep yüksek bilinçte kalmak gerekiyor. Tüm bu koşturmaca içinde zaman bir şekilde geçiyor ve biz “Çağla Şıkel yeniden aşık oldu” haberini bir türlü okumuyoruz. Neden? Yani bu beklediğim, hayalini kurduğum bir şey değil. Bir gün olursa tamam, neden olmasın! Tabii ki olabilir. Aşk güzel bir şey. Kesinle yaşamak istemem diye bir durumum yok. Ama bunun için çabalamıyorum, dualar etmiyorum. Nasip kısmet meselesi. Ben şu an zamanı izleyen, gözlemleyen, benim için en doğrusunun doğru zamanda bana geleceğini bilmenin olgunluğunda yaşayan bir insanım. Şu ana kadar olmadı. Olursa ne alâ, olmazsa Mualla! (Gülüyor)