Mehmed Bir Cihan Fatihi'ndeki mantıksızlıklar!

Medyafaresi.com Yazarı Anibal Güleroğlu'nun yazısı: Muhteşem bitti sırada Mehmed mi var? Nietzsche’nin ‘Taraf tutan insan, ister istemez yalancı olur’ sözünü çok severim. Zira günümüz dünyası, bu sözün doğruluğunu ispatlayan örneklerle dolu. Bazılarının, Allah bilir hangi gerekçelerden ötürü, körü körüne yürüttüğü taraftarlık anlayışı da doluluğun patlama yapmasında baş sebep.

Bu mantıktakiler kendi düşünce yapılarına-beğenilerine ters düşen, rakip olarak görülenler tarafından yaratılan bir şeyle karşılaştıklarında derhal peşinen karalama eylemine girişiyorlar maalesef. Hedef tahtasına oturttuklarının gerçekten bu karalamaları hak edip etmediğini önemsemiyorlar dahi. Çünkü bu noktada devreye giren objektif değerlendirme değil, ‘Bizden olmayan kötüdür’ yaklaşımı çoğu zaman! Nitekim adalet olgusuna ters düşen ve gerçekleri yalanlarla zedeleme kafasından öteye geçemeyen bu davranış rutini, televizyonda yayınlanan işler için de işlemeye başladı. Gittikçe artan önyargılar, taraflı ve haksız eleştiriler gündemde yer almakta.

Onca silah özendiriciliği yapan, insanların kellelerini kılıçla gövdesinden ayırmayı marifet sayıp havalı sahnelerle sunan diziler varken ‘Çukur’daki öpüşmeden dolayı ceza kesmenin anlamsızlığı bir yana… Daha ekrana çıkmamış ‘Avlu’ dizisi için de fragmandan nem kapıp şikâyet yağdırmayı veya klişe eleştiriler yapmayı hak sayma abesliğinin ardından Kanal D’nin yeni dizisi ‘Mehmed: Bir Cihan Fatihi’nde de benzer yaklaşımlar çıktı ortaya.

Esasında bu yazımda ‘8. Gün’ hakkındaki değerlendirmemi paylaşmak niyetindeydim. ‘Mehmed: Bir Cihan Fatihi’nin eleştirisini yapmak için üç bölüm bekleyip nasıl bir içerik yolu izleyeceğini görmek tercihimdi. Ancak hem tarihi yapımla ilgili görüşlerimi soranların yoğunluğu, hem de ilk bölüme yönelik yıpratıcı eleştirilerin varlığı niyetimi değiştirdi. Dolayısıyla taraflı eleştirileri masaya yatırıp sonrasında yapımın kritiğine geçeceğim.