Saba Tümer evlenmeye hazırım dedi, nikah ne zaman?

Işıl Cinmen / Posta - Televizyonların ‘Bayan Kahkaha’sı içinden gelerek attığı kahkahaların azaldığını fark edince mutluluğu aramaya başladı ve buldu. İlk kitabı ‘21 Günde Mutluluk’ iki haftada ikinci baskısını yaptı bile. Saba Tümer kulağımıza şunu fısıldıyor: “Ben yapabildiysem herkes yapar. Haydi ayağa kalk ve mutlu olmak için kendine 21 günlük bir şans ver!”

‘21 Günde Mutluluk’ 40 küsur yılınızdan süzülen hayat bilgisi gibi… Evet, bu kendini bulmak ve tanımak için bir başucu kitabı. İçinde küçük, basit, hayata uygun reçeteler var. Bildiğimiz ama uygulamadığımız mutluluk reçeteleri… Ben uyguladım ve başardım. “Ben de yapabilirim” cesaretini insanlara aşılamak istiyorum… Neden 21 gün? Bir alışkanlıktan kurtulmak ya da bir alışkanlık edinmek için 21 gün yetiyor insana. Onun için 21... Bunalım ve acılarınızı da hayli sansürsüzce yazmışsınız. Mesela işsiz kaldığınızda hissettikleriniz… Evet, aylarca koltukta yattım, kimseyle konuşmadan, dışarı çıkmadan… Aynada kendimi görmeye bile tahammül edemiyordum. Böyle hissettikçe umutsuzluk derinleşiyor. O döngüyü kırmak için çabalamak bile istemiyorsun o ruh halindeyken… Bir gece tek bir sözle kendime geldim, uyandım. O uçurumdan çıkınca şükür kapılar da açılıyor.

21 yıllık bir televizyonculuk geçmişiniz var. Bunca yıldır yarattığınız ‘Bayan Kahkaha’ imajının bu anlattıklarınızla bozulmasından korkmadınız mı? Ben kahkahalarımla her şeyi örttüğümü sanıyordum. Ama içimdeki ses kahkahamı bastırınca harekete geçtim. Ünlülere karşıdan bakınca sanki biz yemeyiz, içmeyiz, kusmayız, sevişmeyiz sanılıyor. Ama işte her şey yaşanıyor. İşsiz kaldım, ölüm acısını yaşadım, terk edildim, terk ettim, yalnız kaldım… Ama hepsinin üstesinden geldim. Hayatın her halini kendimden yola çıkarak anlattım çünkü gerçek hayatlar bize ilham verir. Benim yapabildiğimi görenin silkelenip kendine gelmesi, reçeteleri uygulaması çok daha kolay olacaktır. Reçeteleri sormayacağım çünkü onlar kitabın sürprizleri… Ama bu kitabı yazarken bir hayat muhasebesi yaptığınız açık. O muhasebede ne çıktı? Mesela anne olmamak bir pişmanlık mı? Açık ve net hayır. Benim hayat planımda çocuk sahibi olmak yok sanırım. Çocukları çok seviyorum ama çocuk büyük bir sorumluluk. Ben tek başına bir kadın olarak zaten kendi hayatımın sorumluluğunu fazlasıyla almıştım. Hiçbir erkeğe sırtımı yaslamadım, tek başıma başarı elde etmenin peşinde koştum. Bazıları “Yaşlanınca çok üzüleceksin” diyor. Ne bencilce ve ne korkunç bir düşünce! Çocuk mu yapıyorsun yoksa kendine bakıcı mı arıyorsun? Hiç evlenmediniz. Ya bu konu? Artık evlenmeye hazırım. Bir hayat arkadaşım olsun istiyorum.

Niye bu kadar geç hazır oldunuz evliliğe? E ancak kendimi buldum. Benim önceliğim kariyerimdi. Ondan sonra hayattan ne beklediğimi, ne istediğimi bulmam, kendimi tanımam gerekiyordu. Artık karşımdakinden ne istediğimi, ona ne verebileceğimi, ondan ne alabileceğimi biliyorum. Genç kız aklıyla değil, olgun bir kadın olarak başlayacağım sonraki ilişkime. Hoşlandığınız biri var mı bu aralar? Hayır. Kitabı yazdığım 9 ay boyunca kendimi tamamen kapattım. Ne arkadaşlarımla görüştüm, ne hayatıma bir erkeğin girmesine izin verdim. Telefonum bile çalmıyordu.