İşte Cem Ceminay'ın o yazısı:
Haziran ayının 3. Pazar’ı Babalar Günü aslında Mayıs’ın 2. Pazar günü kutlanan Anneler Günü’nün bir artçısıdır.
Annelerin çocuklarıyla birlikte alışverişe çıkmalarına vesile olsun diye anneler tarafından yaratılmıştır.
Amaç babaya hediye almaktan çok annelerin kendileri ve çocukları için alışveriş yapmalarıdır.
Babaya da küçük bir hediye alınır.
CEM CEMİNAY'IN MEDYAFARESİ TV'DEKİ O YORUMU:
medyafaresi TV abone olmak için tıklayın
Ancak alışverişin tümü babanın kredi kartıyla yapılır.
Babalar Günü’nde hediye alan babaların sevinci ay sonuna kadar sürer.
Kredi kartı ekstresi geldiğinde biter.
Çünkü yapılan alışverişin sadece küçük bir parçasının kendisine ait olduğunu görür.
Onun için Babalar Günü’nde hediye almayan babalar sonunda daha kazançlı çıkar.
Dünyada iki türlü baba vardır.
Biri baba olduğunu öğrendiğinde sevinçten havalara uçar.
Önüne gelen herkesle gururunu paylaşır.
Diğeri sorumluluk stresine girip panikler ve surat ifadesinden huzursuzluğunu belli eder.
Kendi içine kapanır, psikolojisi bozulur.
Sonunda ya kaderim buymuş diye başına gelenlere katlanır ya da uzayıp gider.
Sevinçten havaya uçan babalar ise aylar sonra bebek dünyaya geldiğinde ayılır.
O ana kadar tüm yükü çeken anneye destek olmaya başladığında baba olmanın maddi manevi ne denli büyük fedakarlık gerektirdiğini anlamaya başlar.
Geceleri uykusunu bölünmesine katlanır.
İlk kucağına aldığında mis gibi kokan bebeğin bezini değiştirdiğinde hayatın gerçekleriyle karşılaşır.
Bu arada yeni doğan bebeklerin daha çok babalarına benzediğini söylenmesi de boşuna değildir.
Çünkü babalık annelik gibi değildir.
Anne çocuğu doğurduğu için kendisine ait olduğunu bilir.
Baba ise bu konuda acaba kendisinden mi diye şüphe içinde olabilir.
En sağlam kanıt fiziki benzerliktir.
Onun için bebekleri genelde babalarına benzetirler.
Benzediklerinden falan değil adamın içi rahat etsin diye.
Babalık aslında çocuk sahibi olmak kadar iyi insan olmakla gerçekleşir.
Eşine karşı her zaman anlayışlı olmak ona çocuklarla ilgili her konuda destek vermek, çocukların sorunlarını birlikte çözmek ve örnek insan olmak babalığın şartlarındandır.
Bunu başaramayanlar sadece lafta babadır.
Canım Türkiyem’in en ünlü babası Süleyman Demirel Sülü Baba’nın çocuğu yoktu.
Tıpkı Arabesk müziğin babası Müslüm Gürses Müslüm Baba gibi.
Ama onlar kitleleri etkilemeyi başardı.
Baba filminde Mafya babası Don Corleone’yi canlandıran ağzının içi pamukla doldurulmuş Marlon Brando ise tüm dünyanın baba figürü olmuştur.
Sadece figürde lafta kalmasın.
Babalar Gününüz kutlu olsun!