İşte o yazı;
Ben Hakan Fidan’ı hayatımda görmedim. Ama Oslo ve İmralı süreci sayesinde yine de az da olsa Fidan hakkında fikir sahibiyim. Barışa sunduğu büyük emekten dolayı kendisini takdir ediyorum. Oslo’da kendisiyle masaya oturan Kürtlerin benzer hisler beslediğini biliyorum. Dün Twitter’da Fidan’ı Bilkent günlerinden doktora yaparken tanıyan Türkiye uzmanı Joshua D. Walker (@drjwalk) MİT Başkanı’nı şu sözlerle övmüş: "Hakan Fidan vatansever ve sadık biri. Türk İsrail gerginliğinin bir belirtisi olabilir ama yegâne sebebi değil."
Suriye’de durum farklı. Fidan’ın performansı konusunda elbette soru işaretleri var. Zira Türkiye’nin politikası Esad rejiminin çabucak çökeceği tahmine üzerine kurulmuştu. İstihbarat zaafı olduğu açık. Radikal grupların desteklenmesi noktasında da Fidan’ın ne denli belirleyici olduğunu bilmiyorum ama Başbakan’ın haberi dışında olmadığı kesin. Suriye politikasının faturası gün gittikçe kabarıyor. Daha işin başındayız.
The Wall Street Journal ve The Washington Post neden Fidan hakkında yazı yazma ihtiyacı duydu konusuna gelince... Türkiye gibi güçlü ve gittikçe bağımsız hareket eden bir ülkenin milli casus patronu elbette ilginç bir konu. Hele Erdoğan gibi biri kendi ağzıyla onu "sır küpüm" diye tarif etmişse.
Özetle Hakan Fidan, Türk olalım, Tanzanyalı olalım, biz gazeteciler için seksi bir konu. Ve an itibariyle Batılı meslektaşlarımın tüm gayretlerine rağmen gizemini ve cazibesini korumaya deva ediyor.
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN