Dilipak, "Sermaye, siyaset, bürokrasi arasında bir şeytan üçgeni oluşturulursa, o alemin kıralı Şeytan olur. Bu yapının çatısı altında mutlaka bir medya, mafya, hukukçu, bankacı, STK olur. Bu altyapı olunca, din, mezhep ideolojik kimliğe bağlı olarak, yerli - yabancı istihbarat örgütleri damlar. Kimi futbola merak salar mesela. Hedeflerinize göre, akademi, sanat camiasından, cemaat grublarından birileri gelir. Siz onları da bulabilirsiniz, onlar da sizi bulacaktır." düşüncesini dile getirdi.
Dilipak şu ifadeleri kullandı:
"Mesela bu yapıda mafya dediğiniz de aslında işadamıdır. Ortak hareket ederler. Herkes kendi işini yapar ve payını alır. Aslında bu alemde yeri gelir bir işadamı ya da bürokrat, bir gazeteci o Mafia dediğinizden daha tehlikeli olabilir. Aslında hepsi aynı Şeytani planın bir parçasıdırlar. Hepsi birbirini kullanır. Bu çark böyle döner.
Bakın bu kirli ve kanlı oyunda aslında herkes kurbandır. Hepsi haindir, ama hepsi birbirini kahraman ilan ederler, ta ki, menfaatleri onları karşı karşıya getirdiğinde ya da işler tersine dönüp, biri kurban edilmesi gerektiğinde hepsi birbirinin muhbiri olur. Dostlukların yerini düşmanlıklar alır.
Aslında her topluluk layık olduğu gibi idare olunur. Bizi kendimizi değiştirmeden, Allah da bizim hakkımızdaki hükmünü değiştirmeyecektir. Aslında bu yapıları sadece merkezde yer alan yamyamlar üretmiyor. Toplum üretiyor. Şeytan bizi bize kırdırıyor sonuçta.
Bakın bu 'mafya düzeni'nde yapı matruşka gibi büyür. Mahalle düzeyinde çeteler oluşur, onlar ilçeye yükselir, sonra ile, daha sonra bölge, ardından ülke seviyesine yükselir. Zaten bölge seviyesinde iken uluslararası genişleme yönünde talepler giderek artar. Daha önce küçük hedefleri olan hareketler, zaman içinde büyük hedeflere yönelirler. Lobiler oluştururlar. Kara para, uyuşturucu, silah, finansal operasyonlar, borsa manipülasyonları, kaçakçılık gibi işlere girerler. Havacılık, Gemicilik, Kara nakliyatı önemlidir onlar için. Daha ulusal sınırlar içindeyken hayır işlerine merak salarlar. Ödüller alırlar, ödüller verirler. Toplumun itibar ettiği işlerle ilgili sponsor olurlar.
"Bazı mafya babaları çok naziktir"
Bazı mafya babaları çok naziktir. Resim koleksiyonu yapabilir. Ya da sanatsal faaliyetlerle ilgilenebilirler.Diktatörler siyaset mafyasıdır bana göre. Baron her zaman kraliyet unvanı değildir. DSÖ, FDA mesela çok mu masum! Ya da CIA, Strafor! Cinayetin üzerine siyaset şalı örtünce meşru olmaz ki! Media tetikçiliği ile mafya tetikçiliği arasında çok da fark yok aslında. Yapanın asker, polis, sivil, siyasal, dindar ya da gayrimüslim olması bir şey değiştirmez. Ya da mahkeme salonunda yapılması aynı işin, bir polis operasyonu sonucu gerçekleştirilmiş olması neyi değiştirir ki, eğer yapılan iş gayrimeşru ise. Zulüm zalimin makamı, rütbesi, sıfatı, statüsü ile ilgili değildir, olamaz.
Bir iş Mafia etiketi ile yapıldığı için kötü değildir. O iş kötü ise kötüdür, onu yapan devlet, ya da dini, ideolojik, ya da politik bir topluluk olması bir şey değiştirmez. Meşru bir gaye de cinayeti meşrulaştırmaz. Kem alat ile kemalat olmaz. Zulüm kimden gelirse gelsin, kime yönelik olursa olsun aynı şeydir.
Haksızlık kimden gelirse gelsin, kime yönelik olursa olsun, mazlumdan yana zalime karşı olacağız. Adil şahidler olacağız. Haksızlıklar karşısında susanlar dilsiz şeytanlardır ve cehennemin yolları iyi niyet taşları ile döşelidir. Bir kavme olan düşmanlığımız bile bizi onlar hakkında adaletsizliğe sevk etmemelidir. "