Sonuç ortada, ya koalisyon ya da erken seçim. Bence koalisyon. Neden mi?
Seçim kazanmış milletvekilleri, vekilliğin keyfini süremeden, daha da önemlisi, emekli maaşı ve sağlık güvencelerini kapsayan ‘asaleti’ almadan yeniden seçime gitmek ister mi?
Gidip de dönmemek, dönüp de görmemek var. Özellikle Ak Parti’de ağır toplar 3 dönem engelini geride bıraktı. 7 Haziran’ın galipleri, erken seçim olursa henüz oturamadıkları koltuklarını o isimlere kaptıracağını bilmiyor mu?
Vekiller istemez, peki parti yönetimi erken seçime nasıl bakar? Yeni bir seçimden daha güçlü çıkacaklarının garantisi olmadığının hepsi farkındadır. Bakanlık beklentisinde olan isimler var. Neden koalisyona hayır desinler?
Gelelim en kritik isme, asıl kararı verecek olan Cumhurbaşkanı Erdoğan’a. Ak Parti’nin içinde olmadığı bir hükümetin, kendisini Yüce Divan’a gönderebileceğini Cumhurbaşkanı Erdoğan mutlaka hesaplıyordur.
Tüm bunları alt alta koyunca Ak Parti’nin koalisyona hazır olduğu sonucuna varıyorum. Zaten Bülent Arınç da seçim gecesinin sabahında koalisyonu soran gazetecilere “siyasette kapı kapatılmaz” demedi mi?
Peki Ak Parti kiminle koalisyon yapabilir? Sadece ve sadece CHP ile. Neden mi?
CHP’li vekiller de Ak Partililer gibi erken seçime giderlerse, geri dönüşlerinin garanti olmadığını gayet iyi biliyor. Düşünsenize, her siyasetçinin hayali olan milletvekilliği koltuğuna oturmuşsunuz, ama bir buçuk ay sonra kalkıp tekrar seçime gideceksiniz, bir sürü para harcayacaksınız. Kimse istemez.
8-10 bakanlık üzerinden pazarlıkların yapılacağını düşünürsek, CHP’li yöneticiler o koltuklarda kendilerini görmek istemezler mi?
Muhalefette geçen uzun yılların ardından devlet kadrolarından pay alma fikrine hangi siyasetçi karşı çıkar? Hangi vekil partisinin iktidar ortağı olmasını istemez?
Siz bakmayın aylardır birbirleri hakkında atıp tuttuklarına, CHP’nin 17-25 Aralık’tan Erdoğan’ı Yüce Divan’a gönderme sözü verdiğine. Türk siyaseti maalesef ilkesizlik üzerine kurulu. “Ülkenin menfaati bunu gerektiriyor, bağrımıza taş basıyoruz. Hiçbir şeyi unutmadık, günü gelince hesabını soracağız” derler, kolkola girerler. Demedi demeyin.