Doğan Duru 'Kafesine Uçan Kuş' albümüne ait şarkıları çıkarmaya devam ediyor. Bu kez 'Polisi Aramayın' çıktı. Daha önce albüme ait olan 'Akvaryuma Yüzen Balık' ile yaptığı ters köşeden sonra, bundan daha fazlası olamaz diye düşünmüştüm ama Doğan Duru yine bir ters köşe şarkı ile geldi ama bu kez bildiğimiz ters köşelerden değil.
Heyecanla albümü beklerken ve Taraf ile başlayan hikayenin tam olarak nereye gideceğini merak ederken, Polisi Aramayın bambaşka bir tarafa çekti beni. Doğan Duru’nun tamamen kendine doğru bir yolculuk yaptığını düşündüğüm bir albüm ile karşılaşacağımızın hissini aldım. Kendine doğru derken, kendinin bile daha önce karşılaşmadığı benliği ile denk gelen bir adamdan bahsediyorum.
Polisi Aramayın'ı dinlerken, kendiyle tanışmak için yola çıkan birini hayal ettim, uzun bir süre kendiyle yüzleştikten sonra, kendi içinde, kendi kendini mahkum ettiği hapisten kaçmaya hazırlanan biri canlandı kafamda. Tamamen aykırı ama bir o kadar da tanıdık. Kendine bile itiraf edemediği benliği ile barışmaya hazırlanan, belki de artık kendiyle savaşını bitiren ve kendini olduğu gibi kabullenen bir adamın hikayesi sanki. Müthiş bir kabulleniş enerjisi var hatta ciddi bir isyan ediş. Her şeyden önce kendi içinde ki hapisten kaçmayı başarmış ama diğer yandan kendinden kaçarken sistemin hapisine yakalanmış asi bir ruh. Ürkütücü bir cesaret ile yola çıkılmış, gözü kara ama bir o kadar da sığınacak bir liman arayan biri gibi.
Şarkıların hızlıca tüketilmemesi adına, her hafta bir şarkı sonra son 3 şarkı ile albümü tümüyle yayınlama kararı alan Doğan Duru’nun bir sonra ki şarkısını dizi bölümü bekler gibi bekliyorum. Her şarkı ayrı bir hikaye, her şarkı ayrı bir kabulleniş.
Linkleri bırakıyorum.
https://www.youtube.com/watch?v=FzNtZrWoAf8
https://open.spotify.com/track/79ByzjypFV5GrzgxHLbAV7?si=e6d4ed8d1550464b