Geçtiğimiz günlerde Kerimcan Durmaz’ın tatsız bir videosu (gerçi kendisine ait olmadığını açıkladı.) kendi instagram hikayesine düştü.
Tabi sosyal medyada anında yayılmaya başladı. Hepimiz namus bekçisi olduğumuz için yapıştırdık hemen tüm lafları.
Bu arada 3 milyon takipçili birinden bahsediyoruz. Yani ülkemizde bir çok sanatçı bile 500 bin takipçiyi geçemiyorken demek ki çocuğun bir başarısı var ki 3 milyon takipçi kazanmış. Ya da o 3 milyon kişi geri kafalı.
Bu arada takipçi satın alsa da düşer o takipçiler ama öyle bir durum da yok. Baya baya takip edilen bir çocuk.
Ben sadece şunu anlamıyorum. Evet bana göre de uygun olmayan ayıp bir durum var ortada, ama bunu konu etmek bunu haber etmek, irdelemek bir o kadar anormal değil mi?
Yok yanındakiler konuşmayacak mı? Yok çok ayıp yok şöyle yok böyle. Arkadaş tabii ki ayıp ama öyle bastırılmış duygularla yaşatıyorlar ki insanları. Gay, lezbiyen, biseksüel olanlar o kadar dışlandı ki zamanında, son 5-6 yıldır ise bir o kadar benimsendi ki, hatta cinsel tercih olayını tamamen ticari amaç için kullanan bir sürü kişi tanımıyor musunuz?
Ortada bir enkaz var, daha çok enkaz ekliyoruz.
Kerimcan Durmaz gider başka Kerimcan Durmazlar gelir.
Bu devran hep böyle… Bu zamana kadar hiç böyle olaylarla gündeme gelen olmamış gibi davranmayalım.